Jonge generatie in de boardroom vraagt eerst nog wat

Diversiteit, in alle vormen en maten, maakt de board sterker en verbetert de resultaten. Daar horen ook jonge bestuurders en commissarissen bij. Sterker nog, zij willen nu aan de knoppen om te redden wat er te redden valt aan hun toekomst. De ‘oude’ generatie wil wel plaatsmaken, maar er moet eerst nog wat moet worden opgelost. Namelijk wat we tot nu toe verzuimd hebben om goed te regelen: een duurzamere en menselijkere wereld.

diversiteit

Een aantal weken geleden organiseerde ik samen met Maria van der Heijden van MVO Nederland een lunch met bestuurders en commissarissen. Eerder hadden we hen te gast in de webinarreeks van Ebbinge, MVO Nederland en Change Inc., over uiteenlopende onderwerpen die steeds te maken hadden met de rol van bestuurders en commissarissen in het versnellen naar een duurzame economie. Onze gasten waren zowel van de zittende als van de nieuwe generatie bestuurders en commissarissen. Kortom, een mooie mix aan meningen.

Gedurende het gesprek kwam aan de orde dat de stem van de jonge generatie onvoldoende wordt gehoord in de boardroom en daarmee onvoldoende meeweegt in besluitvorming. Terwijl de impact van de besluiten zich meestal pas voordoet als de huidige bestuurders al lang en breed met pensioen zijn. Daarom moet hun stem nu al worden gehoord. Initiatieven als 2100 en Blikverruimers roeren zich om dit te bewerkstelligen, maar dat gaat niet snel genoeg. De ‘oude’ generatie moet plaatsmaken voor de nieuwe, is dan de logische gedachte.

Lees ook op Change.inc: Maak plaats voor de nieuwe generatie toezichthouders: “Jongeren kijken anders naar de maatschappij”

Dit werd ook beaamd door de zittende bestuurders en commissarissen: ‘wij moeten het ook aan de nieuwe generatie laten’. Maar… tot mijn verbazing werd dat nog niet omarmd door de jongeren. Zij willen niet dat er plaats wordt gemaakt en dat zij voor hun gevoel dan met ‘een failliete boedel’ zitten. Zij willen dat de zittende generatie (mede)verantwoordelijkheid neemt voor de huidige problemen en de toekomstige oplossingen. En dat snap ik. Ik zie ook veel bestuurders en commissarissen die daarin hun verantwoordelijkheid nemen. Toch gaat het nog te langzaam.

Problemen kunnen niet worden opgelost op dezelfde manier als waarop ze zijn veroorzaakt. Er moet nu gewerkt worden aan oplossingen voor morgen. Daarom moeten andere perspectieven en zeggenschap worden toegevoegd. Bij uitstek van de nieuwe generatie. Met de blik op de effecten voor de toekomstige generaties. In echte gezamenlijkheid, aan tafel. Niet aan een bijzettafeltje dat vaak genoeg wordt bijgeschoven voor een Jongerenraad of een trainee in de RvC. Durf die stoelen ter beschikking te stellen en ga samen aan de slag voor een duurzamere en menselijkere wereld.